| Ο Ελληνικός "Πυρετός του Χρυσού" | |||||||||||||
|
Tα τελευταία χρόνια έχουμε γίνει
μάρτυρες μιας άνευ προηγουμένου εισβολής των χρυσοθήρων στον Ελληνικό χώρο.
Το 1995, τα χρυσοφόρα μεταλλεία της Χαλκιδικής, είναι τα
πρώτα που μεταβιβάζονται σε ιδιωτική εταιρεία, την Kαναδική TVX GOLD INC.
Όμως, το εξαιρετικά χαμηλό κόστος παραγωγής χρυσού στην Ελλάδα, σε συνδυασμό
με το ευνοϊκό νομοθετικό πλαίσιο και την παντελή απουσία κρατικού ελέγχου,
προσελκύει στη χώρα κι άλλες μεταλλευτικές εταιρείες. Στην Eλληνική
Kυβέρνηση επικρατεί η λογική των «επενδύσεων πάση θυσία», οι
επενδύσεις παραγωγής χρυσού θεωρούνται αναπτυξιακά έργα εξαιρετικής σημασίας
για την εθνική οικονομία και οι εταιρείες διευκολύνονται με κάθε δυνατό
τρόπο. Σύμμφωνα με τις ανακοινώσεις των εταιρειών χρυσού «η Ελλάδα καθίσταται η μεγαλύτερη χώρα παραγωγός χρυσού στην Ευρωπαϊκή Ένωση». Η Ελληνική Kυβέρνηση με υπερηφάνεια συμφωνεί. Έτσι αυτή τη στιγμή δραστηριοποιούνται στη χώρα μας για παραγωγή χρυσού: |
|||||||||||||
|
Προγράμματα παραγωγής χρυσού στην Ελλάδα
|
|
||||||||||||
|
Δυστυχώς για μας, αυτή είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου. Στην
Ελληνική Μακεδονία και τη Θράκη, περιοχές γνωστές
από την αρχαιότητα για τα πλούσια κοιτάσματά τους, η εξόρυξη χρυσού
ανάγεται στις αρχές της κλασσικής αρχαιότητας. Σήμερα, σε αυτές τις ίδιες
περιοχες, καθώς και στα ηφαιστειογενή νησιά του Αιγαίου, διεξάγονται
έρευνες για πολύτιμα μέταλλα, τόσο από ιδιωτικές εταιρείες όσο και από το
κρατικό ΙΓΜΕ. Συγκεκριμένα στοιχεία δεν υπάρχουν καθώς αυτού του είδους οι
πληροφορίες δεν γίνονται γνωστές στους πολίτες. Ωστόσο, με δεδομένο ότι η
σύγχρονη τεχνολογία δίνει τη δυνατότητα εκμετάλλευσης κοιτασμάτων με
εξαιρετικά χαμηλές περιεκτικότητες (1,5-2,0 γρ./τόννο), τα μισά βουνά,
τουλάχιστον της βόρειας Ελλάδας, θα πρέπει να θεωρούνται στόχοι.
|
|||||||||||||
| Ο Αποικιοκρατικός Μεταλλευτικός μας Κώδικας | |||||||||||||
|
Η Ελληνική νομοθεσία δείχνει σκανδαλώδη εύνοια στις μεταλλευτικές
εταιρείες έναντι των "ιθαγενών" κατοίκων.
Τα σχετικά με την
έρευνα για μέταλλα και τον χαρακτηρισμό των μεταλλείων στην Ελλάδα
καθορίζονται από τον απαρχαιωμένο Μεταλλευτικό Kώδικα του 1972, έναν από
τους τελευταίους νόμους της δικτατορίας. Η εξόρυξη των μεταλλευμάτων
θεωρείται υπόθεση εθνικής ωφελείας και οι μεταλλευτικές εταιρείες
διευκολύνονται με κάθε τρόπο.
Μεταλλευτικη ερευνα : Πληρώνοντας ένα απλό παράβολο των 60.000 δρχ, ιδιώτες ή εταιρείες ζητούν από τις Νομαρχίες ’δεια Μεταλλευτικών Ερευνών (Α.Μ.Ε.) σε δημόσιες ή ιδιόκτητες εκτάσεις, συνήθως της τάξης των δεκάδων χιλιάδων στρεμμάτων. Η διαδικασία είναι καθαρά τυπική, καθώς καμία Νομαρχία δεν αρνείται την έκδοση Α.Μ.Ε. Οριστικη Παραχωρηση : Αν η έρευνα αποβεί θετική, η περιοχή μετατρέπεται σε Οριστική Παραχώρηση Μεταλλείου (Ο.Π.), με απόφαση του Υπουργείου Ανάπτυξης. Τα δικαιώματα του Ελληνικού Δημοσίου είναι ένα πενιχρό 1% επί του τελικού προϊόντος, μόνο στην περίπτωση που το μεταλλείο είναι σε δημόσια έκταση. Για τα μεταλλεία που βρίσκονται σε ιδιωτικές εκτάσεις (π.χ.Χαλκιδική, Πέραμα), το Δημόσιο δεν εισπράττει δικαιώματα. Η δε τοπική κοινωνία εισπράττει μόνο απόβλητα.Σε κανένα από τα παραπάνω στάδια δεν ενημερώνονται οι πολίτες και, φυσικά, δεν ζητείται η γνώμη τους. Η Οριστική Παραχώρηση ισοδυναμεί με τίτλο ιδιοκτησίας και μέσα σε αυτήν απαγορεύεται οποιαδήποτε άλλη δραστηριότητα χωρίς την έγκριση του «ιδιοκτήτη» και του Υπουργείου Ανάπτυξης. Οι περιοχές αυτές παραμένουν δεσμευμένες μέχρις ότου ο ιδιοκτήτης της Παραχώρησης υποβάλει Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων για την έναρξη της εκμετάλλευσης. Επι των Μ.Π.Ε., οι πολίτες και Δήμοι δεν δικαιούνται να έχουν άποψη. Υπεύθυνο για την έγκριση των Μ.Π.Ε. είναι το Υ.ΠΕ.ΧΩ.ΔΕ ενώ οι Νομαρχίες απλώς γνωμοδοτούν. |
|||||||||||||
|
Στην ουσία οι περιοχές που είναι χαρακτηρισμένες "μεταλλευτικές" είναι σα να μην υπάρχουν για τους ντόπιους καθώς η εκμετάλλευση του μεταλλείου έχει προτεραιότητα έναντι οποιασδήποτε άλλης δραστηριότητας. Ο νόμος δίνει στη μεταλλευτική εταιρεία το δικαίωμα της αναγκαστικής απαλλοτρίωσης ιδιοκτησιών που εμποδίζουν την ανάπτυξη του μεταλλείου. Το αποτέλεσμα είναι ότι οι οικισμοί που έχουν την ατυχία να βρίσκονται εντός μεταλλευτικών περιοχών (όπως η Ολυμπιάδα, η Στρατονίκη, τα Στάγειρα και το Στρατώνι στη Χαλκιδική) δεν έχουν κανένα περιθώριο ανάπτυξης, οικονομικής η οικιστικής και είναι καταδικασμένοι να αργοπεθαίνουν. Η έκταση του προβλήματος μας είναι άγνωστη γιατί δεν έχουμε πρόσβαση στα στοιχεία. Ωστόσο, στη βόρεια Ελλάδα είναι γνωστό ότι υπάρχουν διάφοροι «αεριτζήδες» που το έχουν κάνει επάγγελμα να παίρνουν ΑΜΕ και στη συνέχεια να πουλάνε τα δικαιώματα εκμετάλλευσης σε εταιρείες. Ο πιο γνωστός από αυτούς έχει βγάλει και site στο internet, όπου πουλάει χρυσωρυχεία στην Ελλάδα! (www.goldingreece.com).
|
|||||||||||||
"Πωλούνται μεταλλεία χρυσού στην Ελλάδα" Περιέργως, αυτός ο κύριος έχει στην κατοχή του και χάρτες του ΙΓΜΕ, το οποίο ήδη έχει ερευνήσει αυτές τις περιοχές για πολύτιμα μέταλλα.
|
|||||||||||||
|
Το μεταλλευτικό ενδιαφέρον δεν περιορίζεται μόνο στο χρυσό. Πρόσφατα το ΙΓΜΕ ανακοίνωσε την ανακάλυψη εκμεταλλεύσιμων ποσοτήτων ουρανίου στην ανατολική Χαλκιδική (σα να μην το ξέραμε!) και στην περιοχή των Σερρών, στην Ανατολική Μακεδονία. Και στο συνέδριο της Kομοτηνής, τον Οκτώβριο του 2001, το ΙΓΜΕ μας ανακοίνωσε την ύπαρξη σημαντικών ποσοτήτων τιτανίου, σπάνιων γαιών, ουρανίου και θορίου στις παράκτιες και υποθαλάσσιες περιοχές των εκβολών του Στρυμόνα, του Έβρου και πιθανόν του Νέστου. Στην ευρύτερη γεωγραφική περιοχή των Βαλκανίων και του Αιγαίου, τα πράγματα δεν είναι καθόλου ευχάριστα. Η NORMANDY/NEWMONT δείχνει αυξημένο ενδιαφέρον για την περιοχή, εφ'όσον έχει μερίδιο των χρυσωρυχείων της ακτής της Τουρκίας. Στα βόρεια σύνορα της χώρας μας, τόσο στη FYROM - Σερβία όσο και στη Βουλγαρία, λειτουργεί σημαντικός αριθμός μεταλλείων βασικών μετάλλων, χρυσού, αλλά και ουρανίου- ορισμένα δε από ελληνικές εταιρείες (Βαρυτίνη-Μυτιληναίο). Ήδη έχουν κάνει την εμφάνισή τους στο διαδίκτυο άρθρα που οραματίζονται τη νέα, «ενιαία μεταλλευτική ζώνη βόρειας Ελλάδας-νότιας Βουλγαρίας» (από το www.minesite.com). Η προοπτική αυτή μπορεί να ενθουσιάζει τις μεταλλευτικές εταιρείες και τους «αναπτυξιολόγους» της Kυβέρνησης. Όμως πιστεύουμε ότι κανείς στην Ελλάδα δεν γνωρίζει σε τι περιπέτεια μπαίνει η χώρα. Όπως κανείς στην Kυβέρνηση δε γνώριζε τι σημαίνει εκμετάλλευση χρυσού όταν ενέκρινε τα έργα της Ολυμπιάδας και της Θράκης, φοβόμαστε ότι κι άλλες παρόμοιες «επενδύσεις» θα εγκριθούν χωρίς ιδιαίτερη σκέψη. Γνωρίζει άραγε κανείς τι σημαίνει εξόρυξη ουρανίου; Ή τι σημαίνει η εκμετάλλευση παράκτιων και υποθαλάσσιων κοιτασμάτων σε εκβολές ποταμών που είναι σημαντικοί υδροβιότοποι προστατευόμενοι από διεθνείς συνθήκες; Έχει άραγε κανείς στην Kυβέρνηση κάποιο σχέδιο για την ανάπτυξη αυτής της χώρας; Kατά την άποψή μας το τι είδους ανάπτυξης επιθυμούμε για την Ελλάδα είναι, στην πραγματικότητα μια πολιτική απόφαση. Η διεθνής εμπειρία δείχνει ότι όπου οι οικονομίες στηρίζονται κατά κύριο λόγο στα μεταλλεία, έχουν τα χαρακτηριστικά τριτοκοσμικών χωρών - και αυτό ισχύει ακόμα και στο εσωτερικό των Ηνωμένων Πολιτειών. Αυτό είναι που θέλουμε για την Ελλάδα;
|
|||||||||||||
