| Τα Μεταλλεία Κασσάνδρας Χαλκιδικής | ||||
|
Τα Μεταλλεία Kασσάνδρας είναι ένα σύνολο 34 Οριστικών Mεταλλευτικών Παραχωρήσεων σε μια έκταση 314.000 στρεμμάτων - το μεγαλύτερο μέρος της βόρειας Χαλκιδικής. Σχεδόν το σύνολο αυτής της έκτασης είναι δάση και μάλιστα εκπληκτικής ομορφιάς. Τμήμα της "μεταλλευτικής ιδιοκτησίας" της TVX αποτελεί και το Στρατονικό Όρος, που έχει ενταχθεί στο Ευρωπαϊκό Πρόγραμμα NATURA 2000, για την προστασία των φυσικών οικοσυστημάτων και της άγριας χλωρίδας και πανίδας, αλλά πουλήθηκε στην TVX σαν μεταλλείο. Σε κάθε σημείο αυτής της περιοχής μπορεί η TVX να ανοίξει ανά πάσα στιγμή ένα μεταλλείο. |
||||
|
Δορυφορική φωτογραφία της Ανατολικής Χαλκιδικής :
Όλα τα δάση της περιοχής, και το NATURA 2000 είναι χαρακτηρισμένα σαν "μεταλλεία"!!! |
||||
|
Τα Μεταλλεία Κασσάνδρας έχουν διαπιστωμένο ορυκτό πλούτο $12 δις και
πιθανό $18 δις, σε χρυσό, άργυρο, μόλυβδο, ψευδάργυρο, χαλκό και
μαγγάνιο και ουράνιο (στοιχεία της ΤVX και του
ΙΓΜΕ). Πουλήθηκαν στην
TVX για το φοβερό ποσό των 1,2 δις δρχ. (περίπου
$3,5 εκατ.) - δείτε τη σελίδα Το
Οικονομικό Σκάνδαλο. Η μεγάλη απάτη της πώλησης των Μεταλλείων Κασσάνδρας αποκαλύφθηκε πανηγυρικά τον Οκτώβριο του 1998 όταν το Δικαστήριο του Οντάριο του Καναδά βρήκε την TVX ένοχη για ατιμωτικά αδικήματα και την καταδίκασε στην απώλεια του 24% των μεταλλείων υπέρ της Alpha Group. Mέσα από τις σελίδες των πρακτικών τις δίκης παρελαύνουν πολιτικοί, δικηγόροι, τραπεζίτες και στελέχη της Α.Ε.Χ.Χ.Π.&Λ. και αποκαλύπτονται μίζες, μεθοδεύσεις και μυστικές συμφωνίες που είχαν σκοπό την καταλήστευση του ορυκτού πλούτου της Χαλκιδικής. |
||||
| Ο Δήμος Σταγείρων - Ακάνθου και το Χρυσό του Μέλλον | ||||
|
Ο Δήμος Σταγείρων -
Ακάνθου καταλαμβάνει ολόκληρη την ανατολική ακτή της Χαλκιδικής και
αποτελείται από 8 μικρές πόλεις και χωριά: την Ιερισσό, την Ολυμπιάδα, το
Στρατώνι, τη Στρατονίκη, τα Στάγειρα, τα Νέα Πόδα, την Ουρανούπολη και το
νησί της Αμμουλιανής. Πρόκειται για μια περιοχή με μοναδικές φυσικές ομορφιές και πολιτιστικούς θησαυρούς. Πυκνά δάση φυλλοβόλων δέντρων που κατεβαίνουν μέχρι τη θάλασσα, 45 χλμ. από παραλίες υψηλού τουριστικού ενδιαφέροντος και σημαντικότατες αρχαιότητες : την αρχαία ’κανθο (τη σημερινή Ιερισσό), την αρχαία Ουρανόπολη, τη Σάνη της Ακτής και φυσικά, τα αρχαία Στάγειρα, τη γενέτειρα του Αριστοτέλη. Προς το Νότο, ο Δήμος συνορεύει με το Όρος ’θως, το ’γιον Όρος, που προσελκύει κάθε χρόνο χιλιάδες προσκυνητών και τουριστών. |
||||
|
Ολόκληρος ο Δήμος έχει έκταση 260.000 στρεμμάτων. Εξ'αυτών: 50.000 στρέμματα είναι νομοθετημένες βιομηχανικές περιοχές 150.000 στρέμματα συνολικά είναι μεταλλευτική περιοχή. Το σύνολο των βιομηχανικών περιοχών στην υπόλοιπη Μακεδονία και τη Θράκη είναι μόλις 36.000 στρέμματα. Αυτός ο πανέμορφος τόπος έχει τις μεγαλύτερες βιομηχανικές περιοχές της Ελλάδας! (μεγέθυνση) |
||||
| Ο Μύθος ότι το Μεταλλείο είναι Ανάπτυξη | ||||
|
Στην πραγματικότητα είναι ακριβώς το αντίθετο. Το νομοθετικό πλαίσιο σχετικά με τις βιομηχανικές και μεταλλευτικές περιοχές είναι ιδιαίτερα αυστηρό και απαγορεύει κάθε άλλη δραστηριότητα εκτός από την ανάπτυξη βιομηχανικών υποδομών και μεταλλείων. Ο νόμος δίνει σκανδαλώδη δικαιώματα στην εκμεταλλευτρια εταιρεία έναντι των «ιθαγενών» κατοίκων της περιοχής. Οι περιοχές που είναι χαρακτηρισμένες μεταλλευτικές ουσιαστικά δεν υπάρχουν για τους ντόπιους καθώς αυτές οι εκτάσεις προορίζονται για εκμετάλλευση και η εξορυξη έχει προτεραιότητα έναντι οποιασδήποτε άλλης δραστηριότητας. Το αποτέλεσμα είναι ότι οι οικισμοί που έχουν την ατυχία να βρίσκονται εντός μεταλλευτικών περιοχών (όπως η Ολυμπιάδα, η Στρατονίκη, τα Στάγειρα και το Στρατώνι στη Χαλκιδική) δεν έχουν κανένα περιθώριο ανάπτυξης, οικονομικής η οικιστικής και είναι καταδικασμένοι να αργοπεθαίνουν. Μεταλλευτική βιομηχανία δεν μπορεί να αναπτυχθεί όταν υπάρχουν άλλες ακμάζουσες δραστηριότητες και όλο το νομοθετικό πλαίσιο αποσκοπεί στην απαξίωση αυτών των περιοχών. Ότι ισχυει στην υπόλοιπη Ελλάδα, δεν ισχύει εδώ. Οι χαρακτηρισμένες μεταλλευτικές περιοχές δεν μπορούν να υπαχθούν σε επιδοτούμενα προγράμματα για την ανάπτυξη νέων επιχειρηματικών δραστηριοτήτων, ούτε σε προγράμματα ανάπτυξης Ορεινών Όγκων, οικοτουρισμού ή βιολογικής καλλιέργειας. Ακόμα και η Ιερισσός με την απέραντη παραλία, που απλά συνορεύει με τη βιομηχανική ζώνη του Στρατωνίου, δεν θεωρείται «τουριστική περιοχή» και δεν μπορεί να πάρει επιδοτήσεις για την ανάπτυξη τουριστικών υποδομών. Με αυτό το ασφυκτικό νομοθετικό πλαίσιο όσα μεταλλεία και αν ανοίξουν η περιοχή θα παραμείνει υπανάπτυκτη και θα οδηγείται με μαθηματική ακρίβεια στο μαρασμό. Λόγω της εξάρτησής του από τα μεταλλεία, αυτό το τμήμα της Χαλκιδικής δεν μπόρεσε να επωφεληθεί από τη μεγάλη τουριστική έκρηξη που γνώρισε η υπόλοιπη Χαλκιδική τις προηγούμενες δεκαετίες. Σαν αποτέλεσμα, αυτή η περιοχή είναι η πλέον αραιοκατοικημένη της Χαλκιδικής και έχει κατά κεφαλήν εισόδημα μόλις το 1/3 του μέσου όρου του Νομού - πράγμα παράδοξο, δεδομένου ότι η περιοχή έχει μοναδικό φυσικό κάλλος. Οι 1200 περίπου άνθρωποι που εργάζονταν στα μεταλλεία μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του '80, μειώθηκαν σταδιακά. Σήμερα είναι περίπου 500 και, δεδομένου ότι δεν υπάρχουν άλλες δραστηριότητες, η ανεργία είναι ήδη υψηλή. Ο μύθος ότι «η Βόρεια Χαλκιδική δεν μπορεί να ζήσει χωρίς το μεταλλείο» καλλιεργείται σκόπιμα και συστηματικά |
||||
|
Το 1983, ο κ. Σημίτης σαν Υπουργός Γεωργίας διαφωνούσε με την κήρυξη Στρατωνίου και Ολυμπιάδας σαν μεταλλευτικών περιοχών! Έγγραφο Υπουργείου Γεωργίας, από την "ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ" της 9-3-2002 (μεγέθυνση) Ë "Λόγω της ιδιαίτερης σημασίας της για την εθνική οικονομία, το δικαίωμα στη μεταλλειοκτησία κατισχύει καταρχήν του δικαιώματος στην ιδιοκτησία"! Απόσπασμα από την παρέμβαση της TVX στο Συμβούλιο Επικρατείας, για την υπόθεση της Στρατονίκης Ë
|
||||
|
Aποκατάσταση, ΤΩΡΑ! |
||||
|
"Για την προστασία του περιβάλλοντος λόγω της μεγάλης υποβάθμισης που έχει υποστεί από την πολύχρονη μεταλλευτική δραστηριότητα, χρειάζεται να εφαρμοστεί άμεσα ολοκληρωμένο πρόγραμμα αποκατάστασης του περιβάλλοντος σε μεταλλεία μικτών θειούχων. Διαφορετικά, οι ρυπογόνες εστίες θα μολύνουν την περιοχή για χιλιετηρίδες" ("Υδροχημική- Υδρογεωλογική Μελέτη Ολυμπιάδας- Στρατωνίου", ΙΓΜΕ Θεσ/νίκης, 1996). Οι κίνδυνοι για τη ζωή και την υγεία τους δεν αποκαλύφθηκαν ποτέ στους κατοίκους τους Στρατωνίου και της υπόλοιπης περιοχής. Κράτος και εταιρεία αποκρύπτουν επιμελώς την αλήθεια, μήπως και τους ζητηθεί να βάλουν το χέρι στην τσέπη. Το περιοδικό «Ελληνικός Χρυσός» της TVX διαφημίζει την παραλία Στρατωνίου για μπάνιο και ηλιοθεραπεία - μπάνιο πάνω σε επικίνδυνα, τοξικά βιομηχανικά απόβλητα!Είναι κοινό μυστικό ότι η περιοχή παρουσιάζει τρομακτικά υψηλά ποσοστά θανάτων από καρκίνο, ωστόσο επίσημα στοιχεία δεν υπάρχουν - και κανείς δεν έκανε τον κόπο να εξετάσει αν ευθύνονται τα εκατομμύρια τόνοι των τοξικών αποβλήτων που έχουν σωριάσει τα μεταλλεία στη γη και τη θάλασσά μας. Το καλοκαίρι του 2001, το Δημοτικό Συμβούλιο Σταγείρων- Ακάνθου ψήφισε ομόφωνα να προτείνει τη χρηματοδότηση ενός και μόνο έργου από το Ταμείο Συνοχής του Γ ΚΠΣ : την αποκατάσταση του Στρατωνίου από τις επιπτώσεις της μακρόχρονης μεταλλευτικής δραστηριότητας. Ένα τέτοιο πρόγραμμα χρηματοδοτείται αυτή τη στιγμή στο Λαύριο. Η πρόταση δεν εγκρίθηκε από τη Νομαρχία και την Περιφέρεια. Δεν θα μπορούσε άλλωστε, γιατί ουσιαστική αποκατάσταση δεν μπορεί να γινει εκεί όπου η μεταλλευτική δραστηριότητα δεν έχει λήξει οριστικά. Μέχρι να συμβεί αυτό, η αναγκαία αποκατάσταση θα παραμείνει όνειρο για το Στρατώνι και «καραμέλα» στο στόμα των επίδοξων αρχόντων και αφεντάδων του τόπου. |
||||
|
Και Ποιός Θα Πληρώσει το Μάρμαρο ; |
||||
Το γεγονός ότι η μεταλλευτική δραστηριότητα είχε προκαλέσει σοβαρότατες ζημιές στο περιβάλλον της περιοχής, η αποκατάσταση των οποίων θα απαιτούσε τεράστια χρηματικά ποσά, ήταν γνωστό τόσο στην Εκκαθαρίστρια Εθνική Kεφαλαίου, όσο και στην Έθνική Τράπεζα και την ΕΤΒΑ, τους Πιστωτές. Σε Εμπιστευτικό Υπόμνημα της Εκκαθαρίστριας προς τους Πιστωτές με ημερομηνία 30 Ιανουαρίου 1995, στο οποίο αξιολογείται η προσφορά της TVX για τα Μεταλλεία, υπάρχει η ακόλουθη παράγραφος: "Η TVX θέτει ως προϋπόθεση ότι δεν αναλαμβάνει ευθύνη για περιβαλλοντικά ζητήματα τα οποία έχουν γεννηθεί πριν απο την υπογραφή του συμβολαίου. Γεννάται επομένως το ερώτημα του ποιός φέρει την ευθύνη αυτή.
Επ'αυτού, η
εταιρεία μας σημειώνει ότι δεν είναι δυνατή η ανάληψη της ευθύνης αυτής
εκ μέρους της καθώς και ότι είναι ασύμφορη και πρακτικά ανέφικτη
η ανάληψη τέτοιας ευθύνης από τους πιστωτές δια του τιμήματος που θα
εισπραχθεί.
Συνεπώς, δεν
μπορεί να περιληφθεί σχετικός όρος στο συμβόλαιο μεταβίβασης και η TVX
θα πρέπει να παραιτηθεί από αυτόν. Λύση θα μπορούσε να δοθεί,
ενδεχομένως, με διοικητική ή νομοθετική ρύθμιση".
Η νομοθετική "ρύθμιση" που περιλήφθηκε στο νόμο 2436/1996 και απάλασσε τους πάντες από τις ευθύνες τους ήταν η εξής: ’ρθρο 12:«Τόσο η αγοράστρια TVX όσο και η εκκαθαρίστρια ΕΘΝΙΚΗ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ, δεν φέρουν καμμία ευθύνη σχετικά με τις ζημίες του περιβάλλοντος, και πιθανές ζημίες τρίτου που απορρέουν εξαυτών, σε κάθε δε περίπτωση το εκ τρίτου συμβαλλόμενο Ελληνικό Δημόσιο διαβεβαιώνει ως δικονομικός εγγυητής την έλλειψη της ευθύνης αυτής, τόσο της αγοράστριας, όσο και της εκκαθαρίστριας»!!! Από τα παραπάνω προκύπτει ένα πράγμα : ότι το Ελληνικό Δημόσιο, σαν δικονομικός εγγυητής των παραπάνω, έχει νομοθετημένη υποχρέωση για αποκατάσταση του περιβάλλοντος και όσων πολιτών υπέστησαν βλάβες από τη μετλλευτική δραστηριότητα. |
||||
