| Το Μεταλλευτικό Συγκρότημα Στρατωνίου | ||
 Το
Μεταλλευτικό Συγκρότημα Στρατωνίου ήταν, για ολόκληρες δεκαετίες, το επίκεντρο
της μεταλλευτικής δραστηριότητας της περιοχής, υπό την προηγούμενη εταιρεία. Η
μεταλλευτική δραστηριότητα στην περιοχή γύρω από το Στρατώνι και τα γειτονικά
χωριά ανάγεται στις αρχές της κλασσικής αρχαιότητας
(γύρω στο 600 Π.Χ.). Οι σύγχρονες δραστηριότητες ξεκίνησαν γύρω στο 1926
από την Α.Ε.Ε.Χ.Π.Λ, ιδιοκτησίας Μποδοσάκη, στην οποία και ανήκαν τα μεταλλεία
μέχρι το 1992, που τα ανέλαβαν οι πιστωτές της Α.Ε.Ε.Χ.Π.Λ. Οι βιομηχανικές εγκαταστάσεις Στρατωνίου
περιλαμβάνουν ένα μύλο, ένα εργοστάσιο εμπλουτισμού για την παραγωγή συμπυκνωμάτων μολύβδου και ψευδαργύρου, καθώς και αποβάθρα για την φόρτωση
των μεταλλευμάτων.Το ίδιο το Στρατώνι είναι ένα χωριό που χτίστηκε από την προηγούμενη εταιρεία για να καλύψει τις ανάγκες στέγασης των εργαζομένων της. Το μεγαλύτερο μέρος των σπιτιών (320 σπίτια) και των ακινήτων του χωριού δεν ανήκουν στους κατοίκους του, αλλά στην παντοδύναμη "Εταιρεία".Οι κάτοικοι του έχουν μάθει να εξαρτούν τη ζωή τους από το μεταλλείο και να ταυτίζουν τα συμφέροντά τους με τα συμφέροντα της εκάστοτε εταιρείας.
|
||
| Το Στρατώνι και το Λαύριο | ||
Περιοχές με πανάρχαια μεταλλευτική ιστορία, το Λαύριο στην ανατολική Αττική και τα Μεταλλεία Κασσάνδρας στη Χαλκιδική, ακολουθούσαν μέχρι πριν από μερικά χρόνια παράλληλες πορείες. Το Λαύριο παρήγαγε ακριβώς τα ίδια μεταλλεύματα με τη Χαλκιδική (μικτά θειούχα: γαληνίτη, σφαλερίτη, σιδηροπυρίτη), μέχρι το 1981, που οι μεταλλευτικές δραστηριότητες σταμάτησαν οριστικά. Από εκεί και μετά, το Λαύριο πήρε διαφορετική πορεία. Το 1992 το βιομηχανικό συγκρότημα του Λαυρίου χαρακτηρίστηκε διατηρητέο μνημείο και παραχωρήθηκε στο Εθνικό Μετσόβειο Πολυτεχνείο. Και τότε όλοι ανακάλυψαν την "τοξική κληρονομιά" των μεταλλείων - σπίτια που έχουν απορροφήσει τοξικά μέταλλα, κήπους και αυλές σχολείων με μολυσμένο χώμα, υποβαθμισμένο θαλάσσιο περιβάλλον. Το Λαύριο ήταν μια από τις πλέον μολυσμένες περιοχές της Ελλάδας. Κρίθηκε ότι η περιοχή έχρηζε άμεσης περιβαλλοντικής αποκατάστασης και το έργο εντάχθηκε στο Περιφερειακό Επιχειρησιακό Πρόγραμμα και χρηματοδοτήθηκε με το ποσόν των 5,1 δις δραχμών. Παράλληλα, ο χώρος των βιομηχανικών εγκαταστάσεων μετατρέπεται από το ΕΜΠ σε ένα σύγχρονο Τεχνολογικό Πάρκο, με έμφαση στις νέες τεχνολογίες (πληροφορική, τηλεπικοινωνίες, συσκευές υψηλής τεχνολογίας, ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, προϊόντα θερμικού ψεκασμού). Δεκαεπτά εταιρείες θα δραστηριοποιηθούν, προς το παρόν, στο Τεχνολογικό Πάρκο Λαυρίου (στοιχεία του 2000), επενδύοντας επιπλέον 10 δισεκατομμύρια δραχμές. Οι εταιρείες συνεργάζονται στενά με το ΕΜΠ, το οποίο τους παρέχει και υπηρεσίες δικτυακής πληροφόρησης. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι η πληροφορική, η ηλεκτρονική τεχνολογία και η περιβαλλοντική τεχνολογία / διαχείριση φυσικών πόρων, απορροφούν το μεγαλύτερο ποσοστό του συνόλου της χρηματοδοτούμενης τεχνολογικής έρευνας στο ΕΜΠ και αποτελούν τους βασικούς άξονες της ερευνητικής εξειδίκευσης του Πάρκου. Παράλληλα, το παλιό κτίριο του Μηχανουργείου επισκευάζεται για να στεγάσει Μουσείο Τεχνολογίας και Ορυκτολογίας. Το σημερινό Λαύριο επουλώνει τις πληγές του και αναπτύσσεται γοργά. Οι νεες επιχειρηματικές δραστηριότητες δημιουργούν θέσεις εργασίας, οι τιμές των ακινήτων έχουν ανέβει κατακόρυφα |
||
|
Και ενώ αυτά τα θαυμαστά κάνει το ΕΜΠ στο Λαύριο, στην
περιοχή μας συνεργάζεται με την TVX σε
προγράμματα "ανάπτυξης και εφαρμογής χαμηλού κόστους γεωφραγμών για την
απόθεση θειούχων αποβλήτων" και προσφέρει στην εταιρεία το επιστημονικό
άλλοθι για την εξόρυξη κάτω από τη Στρατονίκη! Γιατί, κύριε Παναγόπουλε; |
||
|
|
||
|
Διαβάστε: |
||
|
